دانلود رمان آرام عشق نسخه کامل پی دی اف، اندروید، آیفون، جاوا
موضوع رمان:عاشقانه_اجتماعی
نویسنده رمان:افسانه نادریان
تعداد صفحات: 268
خلاصه رمان:محبت دختری ساده و بسیار زیبا و خاص با عقایدی مخصوص به خود به تمامی خواستگاران خود جواب رد میدهد و حتی از دانشگاه و رشته مورد علاقه اش ادبیات انصراف میدهد و تنها به عشق عمیق خود نقاشی روی می آورد. او که بسیار گوشه گیر و شدیدا نسبت به جنس مخالف حساس است هیچ دوستی ندارد. محمد برادرش در پی تصمیمش شبی از دوست صمیمیش امیر که روانشناس است و خواهرش غزل دعوت میکند و با آغاز دوستی غزل و محبت زندگی این دو خانواده بهم مرتبط میشود و روحیه همه بنوعی عوض میشود. محبت روز بروز بیشتر با عقاید و سلایق امیر که درست مطابق عقاید اوست خو میگیرد و رفته رفته عاشق او میشود ولی با ازدواج زودهنگام غزل هردو از ترس پاره شدن این رشته آشنایی به تکاپو می افتند اما سوء تفاهمات باعث دور شدن این دو از هم میشود تا اینکه پای یک نقاش جوان به رمان باز میشود.
قسمتی از متن رمان آرام عشق
تا روزهاي بعد به سرنوشت آن دو عاشق فکر میکردم و به قلبم دستور می دادم. الن هم کار را راحت کرد؛ دیگر. اعتراف نکرد ولی او که احساساتش را پنهان کرد، من آرزومند شنیدن شدم. با این که خودم چیزي نمی گفتم ولی منتظر بودم از او بشنوم و قلبم بلرزد و به خودم ایمان بیاورم علاقه ام به او صد برابر شده بود؛ قلب آدم همیشه به دنبال محبت می گردد. وقتی صاف و آرام می شود که سرچشمه را هم براي خودش داشته باشد. لبریز می شود. حتی اگر بخواهد چشمه را بخشکاند یا زلالی را ازش بگیرد، ولی آرامش را در قلبش حفظ می کند.
به خودم اطمینان کرده بودم دانستن ماجراي عمه نه تنها جلوي احساساتم را نگرفت تازه فهمیدم در راه عشق هم می شود جان داد، تا ابد عذاب کشید ولی عاشق واقعی بود. خودم را باور می کردم. از طرف انسانی چون او مورد محبت بودن آرزویی برایم نمی گذاشت. او مرادم بود و من مرید، او سبویی پر از آب گوارا بود، من لب هاي تشنه، او الهه ي آب بود، من ماهی کوچکی شناور بر آب که سعی بر پریدن بیرون از آب را داشتم. براي مردن تلاش می کردم ولی او در خشکی هم به دادم می رسید، قطره می شد و به لبانم می چکید و من دوباره از او زنده می شدم.
هرچه به عروسی کاوه و مینو نزدیک می شدیم آرزو در چشمان او روشن تر می شد. یک ازدواج، یک پیوند، ما را هم به یکدیگر پیوند می زد. نزدیک شده بودیم. کنار هم براي پیوند دوستانمان تلاش میکردیم. ولی هیچ حرفی از علاقه زده نمی شد. چشم ها حرف می زدند، رفتار اعتراف میکرد، محبت در صورتمان به تصویر در می آمد شنیده نمیشد فقط دیده می شد، گوش ها کر بود، چه اهمیت داشت، چشم هامان می دید و من در دل شادي می کردم که الن عاشقم بود و من دیگر هیچ آرزویی نداشتم. جام وجودم لبریز از شادي و شور بود
