دانلود رمان به دلتنگی هایم دست نزن نسخه کامل پی دی اف، اندروید، آیفون، جاوا
موضوع رمان: غمگین
نویسنده رمان: P & D
تعداد صفحات: 201
خلاصه رمان: عینک آفتابیمو رو صورتم برداشتم تا خوب خیابونا و آدما رو ببینم با وجود اینکه اوایل اسفند بود ولی گرما همه رو کلافه کرده بود . نگاه راننده میکنم آفتابگیر ماشینو داده پایین و به چراغ قرمز زل زده. انگار این کار آرومش میکنه . یا شاید فک میکنه اگه نگاه چراغ کنه زودتر سبز میشه. از فکر راننده میام بیرونو یکم بیشتر رو صندلی لم میدمو چشمامو می بندم …از فکر قیافه بهت زده اش خنده رو لبام میشینه …
این قسمت سفرم از همه جاش بیشتر برام دیرتر میگذره .. انگار همین چندتا خیابون تا خونه اشون یه سال می گذره. میخوام بازم خودمو با کاغذ کوچیکی که توش ادرس خونه اشونو که از رو جعبه ای که تازگی واسه ولنتاین واسم فرستاده بود، نوشتم، باز کنم و نگاه کنم ولی می بینم تمام ادرسو حفظ کردم اینقد نگاه کردم! …گفتی شهر نمایش بعد چی؟ با صدای راننده به خودم میام اطرافو نگاه میکنم …
قسمتی از متن رمان به دلتنگی هایم دست نزن
هواپیما از رو زمین کنده میشه آسمون پر از ابرای سفید تکه تکه است هواپیما نرم آسمونو میشکافه و جلو میره چشمامو می بندمو به آسمون فیروزه ایم فک میکنم . دخترکم که الان جونم شده ، توی فرودگاه موقع خداحافظی کلی گریه کرد. منم بدون توجه به مردم که کنجکاو نگاه میکردن اشکاشو که بی صدا و تند تند رو صورتش سر می خوردنو پاک می کردمو تو دستم تنگ گرفته بودمش . تا آخرین لحظه ممکن پیشش بودمو تا اونجایی که می تونستم گفتم مواظب خودش باشه واقعا دلم نمی خواست برم .
حالا هر چه قدر که می گذشت بزرگی عشقمونو بیشتر می فهمیدم . همیشه مجذوب بوده ام / مجذوب لطافت و ظرافت احساست گویا گویا به راستی این تجربه ای متفاوت است تجربه یا تو بودن به حق متفاوت این چه ارتباطیست این چه حالیست این چه تقابل احساسیست ! که با کهنه شدنش قوی و قویتر میشود برایم … پررنگ و پررنگتر میشوی این احساسه متقابل برای کسی است که … وابستگی است صدای پسر بچه ای حواسمو به خودش جمع می کنه داره با ساندیسش بازی میکنه . پرت میشم به بچگی ! اون پروازی که از دستی آب میوه امو پشت لباس مهماندار ریختم بعدشم خودمو به موش مردگی زدم …
وایی وقتی دست کشید تو موهامو گفت چیزی نیست اشکال نداره ناراحت نباش یکم مونده بود پق بزنم زیر خنده . قیافه مامان و بابام که چشم غره میرفتن .. هرکی ندونه اونا می دونستن من چه جونوری هستم … ! مامان … بابا … چشمامو می بندم . هه هه … خودخواه ترین آدمای توی زندگیم ! بابام که تنها چیزی که از اون موقع ها یادمه ازش اینه که هیچ وقت خونه نبود مامانمم خونه نبود آخرشم از هم طلاق گرفتن با این تفاوت که می دونستم مامانم دوره هایی که با دوستاش میزاره میره اما بابام ؟
