دانلود رمان عشق شیوا نسخه کامل پی دی اف، اندروید، آیفون، جاوا
موضوع رمان: عاشقانه، غمگین
نویسنده رمان: مریم جعفری
تعداد صفحات: 165
خلاصه رمان: با اومدن پیام بعنوان خواستگار، شیوا با یاد آوری همبازی هایش پیام و پیمان به مرور خاطرات دوران کودکی می پردازد! جایی که پیام سر بزیر و ساکت مدام احتیاج به حمایت های شیوا و مادرش داشته در صورتی که پیمان با قلدری همیشه کارش را از پیش می برده و شیوا با طرفداری های گاه و بیگاه از پیام ، پیمان را می رنجانده با قبول پیشنهاد ازدواج پیام، به ناگاه پیمان هم پا پیش می گذارد و سعی میکند شیوا را به سمت خودش بکشاند ولی شیوا ناخواسته خاطرات تلخ کودکی های پیمان را تجدید میکند و او را پس میزند اما…
قسمتی از متن رمان عشق شیوا
هستی هر دو از اینکه یکی از دیگری تعریف می کرد می خندیدند. بهار از راه رسیده بود و هوا بوی لطافت می داد . پیمان فکر می کرد. درباره ی خودش و اینکه آینده چه خواهد شد. به حرف های مادرش فکر می کرد . او شب گذشته تا پاسی از شب با پیمان حرف زده بود به او التماس کرده بود از او خواهش کرده بود به زندگی اش سرو سامان دهد و پیمان تنها گوش کرده بود و در انتها گفته بود فکر می کند. اکنون داشت فکر می کرد. او حالا جوانی 25 ساله بود با مدرک مهندسی کامپیوتر طبقه بالای خانه هم برایش جای خالی بود.
ماشین هم که داشت ، به قول مادرش فقط زنی کم داشت که خانم خانه اش باشد و به او سرو سامان دهد. روزی شیوا را تصور می کرد که صبح خا با قلقلک دادن پاهایش از خواب بیدارش می کند و بعد با هم صبحانه می خورند و طی سالیان سال به همراه بچه های قد و نیم قد خود زندگی سعادت باری را پشت سر می گذارند ، ولی هیهات که شیوا هر کسی را به او ترجیح می داد.و عشق پاک او را نادیده گرفت و احساسش را سرکوب کرد . اکنون برای او دیگر شیوایی وجود نداشت.
نمی توانست از او عصبانی باشد یعنی عشق بی کرانش به شیوا سبب می شد از او خشمگین نباشد ولی بسیار دلگیر بود. قلبش از عشقی ناکام به آمده بود و دلش می خواست خودش را تنبیه کند. با خودش لج کند و به گونه ای روزگار گذشته را قاموش کند و شیوا ثابت کند که وقایع گذشته اصلا برایش مهم نیست.شاید بدین صورت به خودش تسکین می داد ، دوست داشت همسری اختیار کند و همه ی عشقی را که روزگاری می خواست به پای شیوا بریزد نثارش کند.شاید بتواند اثر خنجری که تا دسته به قلبش را فرو رفته بود ترمیم کند ، آن شب سرتاسر شب را فکر کرد و فردا سر میز صبحانه به مادرش گفت : شنیدم یک چیزهایی درباره ی سرو سامان گرفتن من می گفتید.
