رمان آی پارا از نویسنده سمیه.ف.ح دانلود رمان با لینک مستقیم

دانلود رمان آی پارا به قلم سمیه ف.ح با لینک مستقیم

دانلود رمان آی پارا نسخه کامل پی دی اف، اندروید، آیفون، جاوا

موضوع رمان: عاشقانه، سنتی
نویسنده رمان: سمیه. ف.ح
تعداد صفحات: 214

خلاصه رمان: در مورد یه خان زاده ی آذری به اسم آی پاراست که در اثر ناملایمات زندگی و خیانت های اطرافیانش از محل زندگی خودش یعنی روستای کندوان به اجبار به عنوان خدمتکار به خونه یه خان زورگو به نام میرزا تقی خان ، به شهر اسکو می یاد و اونجاست که آی پارا نشون می ده با وجود رده ی پایینی که تو اون خونه داره هنوز هم خون یوسف خان تو رگاش جاریه و کل حکومت اون خونه رو عوض می کنه و تو این راه ، زندگی خودش و تک پسر خان ، یعنی تایماز رو دستخوش تغییر می کنه و…

قسمتی از متن رمان آی پارا

تایماز با دو کاسه آش داغ ، وارد حجره شد . تو فاصله ای که رفت غذا بگیره ، منم چمدونش رو که خاک و خلی شده بود رو تمیز کردم و گذاشتم گوشه ی حجره . وای چقدر این آش چسبید . بیرون حجره ، تو حیاط کاروانسرا چای هم می فروختن ، تایماز دو تا استکان چای هم گرفت آورد تو ۔ چقدر از این بابت ممنونش بودم . بعد از یک روز تمام اسب سواری ، به این چای خیلی احتیاج داشتم . تنها چیزی که نگرانم کرده بود ، تو به اتاق خوابیدن با تایماز بود . هی به خودم دلداری می دادم که بابا من به شب تو بیابون خدا باهاش تنها بودم ، کاری به کارم نداشت .

حالا این همه آدم تو این کاروانسراست و یکی می ره یکی میاد ، می خواد چیکار کنه مثلا ؛ ولی دست خودم نبود نگاهش که بهم می افتاد خوف می کردم ، تو احوالات خودم غرق بودم و واسه وقت کشی هزار بار بقچه ام رو باز و بسته می کردم که بلاخره صداش دراومد . نگرانی ؟ گفتم : نگران ؟ نگران چی ؟ گفت : چشمات نگرانه ، دور خودت بی خود و بی جهت می چرخی . چیزی شده ؟ گفتم : نه هیچی نشده شما خیالاتی شدی پوزخندی زد و گفت : شاید .متکای رنگ و رفته و کثیف کاروانسرا گذاشت زیر سرش و گفت : شرط می بندم پر شیپیشه گفتم : راستی ؟

اگه اینطوره من ترجیح می دم سرم رو روی زمین بذارم . خندید و گفت : فردا تو قزوین می ریم حموم ، می دونم تو هم داغونی ، بوی عرق جفتمون اتاق رو گرفته دلم می خواست زمین دهن باز کنه من رو ببلعه ، از چیزی که می ترسیدم سرم اومد . من به تمیزی خیلی اهمیت می دادم . آخرش هم بهم گفت که بو می دم از حرفش رنجیدم . خوب خودش هم بوی عرق می داد . مگه من حرفی زدم ؟اونم نباید می گفت . به لحظه خوی وحشيم غلیان کرد و گفتم : من از خودم مطمئنم خان زاده – اگه شما از بوی عرق خودتون که منم رو هم خفه کرده دارین هلاک می شی